"موسیقی ایران"

اینجا میخوام یه توصیفی از موسیقی ایران در حال حاضر کنم. قبلش باید یه موضوعی رو به اطلاع برسونم:
تو نظام آموزشی مهمترین اصل اینه که به کسی که هیچی نمیدونه بهتر و آسان تر میشه مطلب درست رو یاد بدی نسبت به کسی که مطلب غلت بهش یاد دادی. حالا باید کاملا مغزشو فرمت کنی و بهش بفهمونی که اون غلط بوده و دوباره شروع کنی و مطلب درست رو بهش یاد بدی...

---

حالا موضوع ما هم به همین ربط میشه.
الآن اکثر مردم ما مخصوصا دخترای مملکت ما آهنگ های خواننده هایی مثل "محسن یگانه، مجید خراطها، پاشایی، روزگار، حمید عسکری، تهی، مخته، کرمانی، تتلو، "وووو دیگر خواننده های مزخرف مثل اینا رو گوش میدن...
واقعا این تاسف بار که ملت ما آهنگ های کسانی مثل اینارو گوش میدن...
ریشه و اصل موسیقی از انگلیس، یونان، ایران و... بلند میشه.این برای موسیقی ما یه ننگه که چنین آهنگ هایی پخش میشن...
واقعا این افسوس نیست که ایران، مهد فرهنگ، چنین آهنگ هایی رو تو خودش جا بده؟ آهنگ های انقلابی افراد و گروه های بزرگی مثل فرهاد مهرداد، نامجو، بنان، حبیب، داریوش، ابی، معین، امید، "یانی، پینک فلوید، میرلی منصور، کریس دی برگ، متال ها (رامشتاین، مگادث، وایکینگ متال، فولک متال و...)، لینکین پارک، امینم، مایکل جکسون" وووو (تعدادشون زیاده) رو گوش نده و این مزخرف ها و چرندیات رو گوش بده.... این واقعا یه ظلم به ملت و فرهنگ ما نیست؟
اینم مثل نظام آموزشیه. حالا تا ما بخوایم افکار مردم رو فرمت کنیم و بهشون اثبات کنیم موسیقی یعنی چی و کی آهنگ زیبا و انقلابی می خونه و اصلا آهنگ انقلابی یعنی چی، ما هممون به امید خدا 100، 150 ساله شدیم.
خیلی خیلی عذر میخوام که میخوام اینو بگم ولی چاره ای نیست:
ریدنی که این خواننده ها (محسن یگانه، خراطها و...) تو فرهنگ موسیقی ایران و افکار مردم کردن، تا انقلاب بعدی هم پاک نمیشه.
_____________________
به نظرتون باید چیکار کرد؟
_____________________
به امید آنکه همه ی ملت روزی به اصل موسیقی پی ببرند و خواننده های انقلابی رو بشناسند و به مفهوم موسیقی ها پی ببرند نه به زدن روی درام.....
(البته تو ایران کم کم 150 سال طول میکشه که تا اون موقع یه انقلاب دیگه شده...)

دوستی

ببخشید وبلاگ حذف شد. . . آخه همش زیر سر این رفیقه. . .

چی بگم؟ اینه که میگن پسوردتو به هیچ کس نده. . .

وقتی یه دوست _{کس کش} داشته باشی که بیاد وبلاگتو توش _برینه و حذفش کنه. آدم چی بگه؟

اسمشو نمیگم چون میخوام آبروش نره. خودش گفته. یکی'ی که به وبلاگش سر میزنید. حدسش با خودتونه...

_________________________________________

دوستی

آدم چی بگه؟ بخدا آدم بعضی وقتا میخواد از دست دوستش خودکشی کنه...

اونم این موقع که روابط دوستانه از روابط خانوادگی بیشتر جلوه می کنه.

منم دوستای زیادی دارم. اصولا بادوستام بیشتر میگردم... اما چه دوست هایی؟ بعضی هاشون که فقط برای یه وسیله ی کمکی باهات دوست میشن. بعضی ها هم واقعا بهت علاقه دارن و باهات یه دوست واقعی هستن. بعضی هاشون که فقط واسه یه بعضی مسائل که بهت نیاز دارن باهات دوست میشن. بعضی ها هم فقط دنبالت حرف درمیارن. بعضی ها هم که فقط رازهاتو فاش میکنن. بعضی ها هم میان وبلاگتو حذف میکنن. مث بعضی ها...

واقعا تو این دنیای کثیف پیدا کردن یه دوست خوب مثل پیدا کردن یه سوزن تو یه انباره که این انبار هم تو این جهان مخفی شده!!!

منم دوستای کثیفی دارم. اسم یکیشو نمیگم که خجالت بکشه. آخه میشناسیدش. یکی از دوستام (بهتره نگم دوستم) فقط بعنوان یه وسیله با من دوست شده. اونم واقعا یه دوست کثیفه. دنبالت حرف درمیاره، رازاتو فاش میکنه و کلا کثیف ترین دوستی رو بوجود آوُرده. اونقدر کثیف که اگه بتونی بفهمیش بزرگترین........ اصلا غیر قابل تصوره.

من اصولا آدمی ام که هیچوقت حرفمو رک نمی زنم چون روم نمیشه. هرچی به طعنه بهش میگم "بابا دیگه با من نگرد. من ازت خوشم نمیاد" ول نمی کنه. واقعا یه نامرد واقعیه. نامردی که صفت مرد بودن رو به تمسخر گرفته.

همیشه با خودم می گفتم که "ای کاش می تونستم حرفمو رک بزنم". همیشه دلم می خواست (البته هنوزم می خواد) برم طرفش و بخاطر خیانت هایی که کرده یه سیلی بزنم توگوشش و یه تف بندازم تو صورتش. اما حیف... حیف که من از نگاه یه دوست بهش نگاه می کنم. آدمی پر ادعا که هرکسی ندونه فک می کنه این خداست. اما بیشعورترین انسانی'ی که خدا افریده....

توصیه من: هیچوقت با چنین آدمایی دوست نشید و همیشه سعی کنید حرفتونو رک بزنید. رک گفتن واقعا خیلی خیلی سخته...

به نظرتون من باید در این لحظه چکار کنم؟

_________________________________________

به امید آنکه بهترین دوست هارو تو بهترین انبار های جهان پیدا کنید و بتونید حرفتونو مستقیم و رک بزنید....